BOŞANMA DAVASI GENEL OLARAK NEDİR?
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nda sayılan özel boşanma sebepleri sayılmıştır.
Bunlar;
- Zina (aldatma) (TMK m. 161),
- Hayata kast, pek kötü veya onur kırıcı davranış (TMK m. 162),
- Suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme (TMK m. 163),
- Terk (TMK m. 164),
- Akıl hastalığı (TMK m. 165)
Bu hallerden bir veya birkaçının varlığı halinde taraflar boşanma davası açabilmektedir. Ancak bu hallerden hiçbiri yok ise evlilik birliğinin temelinden sarsılması (TMK m. 166) sebebiyle de boşanma davası açılabilir. Taraflar arasında çıkan sorunların zamanla artması ve bu sorunlar neticesinde evlilik ilişkileri bozulmaya başlayarak şiddetli geçimsizliğin baş göstermesi evlilik birliğinin temelinden sarsıldığına kanıt oluşturarak bu gerekçe ile boşanma davası açılabilir.
Bütün bu sebeplerin dışında eşler aralarında anlaşarak Anlaşmalı BoşanmaDavası yoluyla boşanabilirler. Bu davada boşanma ile birlikte nafaka, velayet, mal paylaşımı gibi konular hakkında anlaşılarak taraflar arasında bir protokol hazırlanır. Ancak anlaşmalı olarak boşanabilmek için kanuna göre en az 1 yıl evli kalmak gerekmektedir. Bir başka ifade ile davanın açıldığı tarihte taraflar, hali hazırda 1 yıldır evli olmalıdır. Diğer boşanma sebeplerinden dava açabilmek için mevcut evliliğin süresi hakkında bir sınırlama getirilmemiştir.
EVLİLİK BİRLİĞİNİN TEMELİNDEN SARSILMASI NE DEMEKTİR?
Yukarıda açıklanan özel boşanma sebepleri; zina, hayata kast, pek kötü veya onur kırıcı davranış, suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme, terk ve akıl hastalığı sebeplerinden hiçbirisi yok ve anlaşmalı boşanmanın koşulları da gerçekleşmemiş ise taraflar ancak evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanma davası açabilir.
Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında boşanma sebepleri olarak kanunda herhangi bir sınırlama getirilmemiş, hakimin takdirine bırakılmıştır. Ancak buna ilişkin nedenler, Yargıtay tarafından tarafların boşanmaları gerektiğine ilişkin verdiği kararlardan görülebilmektedir.
Sürekli kavga etmek, aile büyüklerinin eşe kötü davranmasına engel olmamak, kadının mesleğini icra etmesini engellemek, eşi sosyal hayattan uzaklaştırmak, başkasını sevdiğini söylemek, eşini sevmediğini söylemek, bağımsız konut sağlamamak, aile sırlarını açıklamak, eşin hastalığı ile ilgilenmemek ve tedavisine engel olmak, eşi ailesiyle görüştürmemek, aşrı kıskançlık ve cimri olmak gibi sebepler Yargıtay kararlarında boşanma sebebi olarak görülmüş ve bu durumlarda tarafların boşanmaları gerektiğine hükmedilmiştir.
GÖREVLİ VE YETKİLİ MAHKEME
Boşanma davalarında yetkili mahkeme, eşlerden birinin yerleşim yeri veya davadan önce son altı aydan beri birlikte oturdukları yerdeki Aile Mahkemesidir.
Aile Mahkemesinin bulunmadığı hallerde Asliye Hukuk Mahkemeleri Aile Mahkemesi sıfatıyla davayı görür.